Najstarsza ze znanych nam inskrypcji Majów pochodzi z około III w. p.n.e. i została namalowana na ścianie jednej z budowli na terenie stanowiska archeologicznego San Bartolo (Peten, Gwatemala). W miarę upływu wieków pismo Majów rozwijało się, a jego rozkwit przypadł na okres klasyczny (lata 250–900 n.e.). Do dnia dzisiejszego przetrwały tysiące inskrypcji od stosunkowo krótkich, zachowanych na naczyniach ceramicznych i drobnych przedmiotach, po bardzo długie teksty wyrzeźbione głównie w kamieniu i zdobiące m.in. stele, nadproża, panele, ołtarze, ławy czy nawet schody budowli.
Dzięki różnorodności inskrypcji glificznych, zdołaliśmy poznać imiona i tytuły władców; ich genealogie; daty narodzin, objęcia tronu, śmierci czy pochówku, odprawiane przez nich rytuały i prowadzone wojny. Dzięki tym wszystkim informacjom dowiadujemy się o kluczowych wydarzeniach historycznych, które rozgrywały się w wielu królestwach Majów, o panującej w okresie klasycznym sytuacji politycznej i relacjach utrzymywanych pomiędzy poszczególnymi ośrodkami.